بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره قهوه خام و بو داده شده

مقدمه: یکی از واکنش های مهم فساد روغن ها و چربی ها اکسیداسیون می باشد که آنتی اکسیدان ها قادرند آنرا به تأخیر بیاندازند. قهوه دارای آنتی اکسیدان های مؤثری همچون اسید کلروژنیک، استر اسید کافئیک و اسید کوئینیک به شکل پلی فنول می باشد. هدف از این پژوهش بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی عصاره قهوه می باشد. مواد و روش ها: در این پژوهش عصاره قهوه طی ۳ ساعت با دو حلال هگزان و ایزوپروپانول با روش سوکسله استخراج گردید، راندمان استخراج تعیین شد و میزان کل ترکیبات فنولیک عصاره ها با روش فولین سیوکالتیو اندازه گیری شد. جهت بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی تأثیر غلظتهای مختلف (۰، ۰۳/۰، ۰۶/۰، ۰۹/۰، ۱۲/۰ و ۱۵/۰ درصد) عصاره های هگزانی و ایزوپروپانولی قهوه خام و بو داده شده دو گونه آرابیکا و روبوستا در به تأخیر انداختن اکسیداسیون در تالو از طریق آزمون های اندیس پراکسید (با قرار دادن تیمارها در آون ۱۰۰ درجه سانتی گراد به مدت پنج روز در فواصل زمانی ۲۴ ساعته) و رنسیمت در حرارت ۱۱۰ درجه سانتی گراد بررسی گردید. یافته ها: آزمایشات انجام شده نشان داد که غلظت های مختلف عصاره قهوه، خاصیت آنتی اکسیدانی داشتند و توانستند روند اکسیداسیون را کاهش دهند. از طرفی بیشترین میزان ترکیبات فنولیک بر حسب گالیک اسید مربوط به عصاره ایزوپروپانولی قهوه بو داده شده روبوستا به میزان ۲/۱۷ میلی گرم بر گرم وزن خشک بود. همین طور عصاره های ایزوپروپانولی راندمان استخراج بالاتری داشتند که احتمالا به علت قطبی تر بودن این حلال نسبت به هگزان بوده است. نتیجه گیری: در میان غلظت های استفاده شدهبهترین غلظت عصاره قهوه، ۱۵/۰ درصد بود و نتایج نشان داد که عصاره ایزوپروپانولی قهوه بو داده روبوستا با بیشترین میزان ترکیبات فنولیک بهترین اثر آنتی اکسیدانی را داشته بنابر این می توان از آن به عنوان یک منبع گیاهی که دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی است در صنایع غذا و دارو استفاده کرد.